برنامه روزانه يك فرد مؤمن

از آنجا که انسان از دو بعد جسمي و روحي تشکيل شده و داراي نيازها و اميال متعدد مادي و معنوي است،برنامه ريزي ما هم بايد جوابگوي اين نيازها باشد. برنامه ريزي غالباً به صورت شخصي است چون هر فردي در هر زماني نيازهاي خاصي دارد.حتي برنامه جوان ، ميانسال و پير،با هم تفاوت دارند.با اين حال کلياتي وجود دارد که هر فرد مؤمني بايد در برنامه خود آن را بگنجاند.
امير المؤمنين عليه السلام فرمودند:انسان با ايمان،شبانه روز خود را سه بخش مي کند،در بخشي به عبادت خدا مي پردازد،در بخشي به امور معيشتي همت مي گمارد و در بخشي هم به استراحت و لذت مجاز و دلپسند خود روي مي آورد.(نهج البلاغه حکمت 390)

بخش اول : اعمال عبادي
لازم به توضيح است که لازم نيست يک انسان 8 ساعت مشغول عبادت شود.
روزي اميرالمؤمنين عليه السلام از بازار بصره مي گذشت فرمود:اي دنيا پرستان ! روزها قسم ياد مي کنيد و شب ها در بسترهاي خود به خواب مي رويد و ... پس چه زماني زاد و توشه کسب خواهيد کرد.مردي از حضرت پرسيد:يا اميرالمؤمنين! اينان بايد کسب معاش کنند. چه کنيم؟حضرت فرمود:طلب معيشت از راه حلال ، انسان را از عمل آخرت باز نمي دارد.(زهد اسلامي،سيد محمد شفيعي مازندراني ص68)
اگر انسان در چارچوب شرع حرکت کند،حتي کار او هم عبادت محسوب مي شود.مهم اين است که جايگاه خود را گم نکنيم.طبق اين روايت حضرت علي عليه السلام اعتراض به غفلت آنان دارد که دائماً قسم ياد مي کنند و فراموش کرده اند کجا هستند.
هر فردي در هر جايي مي تواند مشغول عبادت باشد.برطرف کردن نيازهاي مردم در محل کار از بالاترين عبادات است.
علاوه بر برنامه هاي ثابت عبادي يک مؤمن مانند نماز ، روزه و...(انجام عبادات و ترک محرمات)، از برنامه هايي که بايد در بخش اول قرار داده شود، ارتباط با قرآن به صورت روزانه است.اين ارتباط به صورت هاي مختلف مي تواند باشد. حداقل آن خواندن چند آيه و تفکر در آن است.حتي قرائت تنهاي قرآن هم برکت آفرين است زيرا قرآن تماماً نور است .
از ديگر برنامه هاي عبادي که بايد حداقل در برنامه هفتگي خود قرار دهيم ارتباط با دعاهاي مذهبي است.دعاي کميل، ندبه ،زيارت عاشورا و... .اين دعاها با مضامين و معاني بلندي که دارند، تاثير به سزايي در سازندگي انسان دارند.

بخش دوم:کسب معيشت
بخشي از روز هم مخصوص کسب معيشت صحيح است که در صورت نياز خانواده و فرزندان از نظر شرعي واجب نيز مي باشد.

بخش سوم:استراحت و تفريح و لذت مجاز
اين بخش، بسيار مهم و متأسفانه در ميان برخي مؤمنان ،فراموش شده است.تفريح ، استراحت و لذت مجاز،انسان را شاداب و روح او را سالم نگه مي دارد تا بهتر به دو بخش ديگر يعني عبادت و کسب معيشت بپردازد.اگر انسان با نيت خالص و براي بهبود کيفيت عبادت و کسب معيشت به استراحت و تفريح بپردازد،حتي اين تفريح و استراحت هم عبادت محسوب مي شود زيرا در جهتِ رسيدن به معبود است.
ورزش نيز در همين بخش مي گنجد و براي همه مخصوصاً انسان مؤمن لازم و ضروري است.عقل سالم در بدن سالم است.ما بايد هميشه از آمادگي بدني خوبي برخوردار باشيم.