به گزارش جهان به نقل از مشرق، پیش از این گفته شد که در پی اقدام جنایتکارانه صهیونیستهای تندرو به رهبری فردی بنام "باروخ گلدشتاین" در حرم حضرت ابراهیم(ع) در شهر الخیلیل که منجر به کشته شدن دهها نفر از نمازگزاران فلسطینی شد، جنبش مقاومت اسلامی تصمیم بر انتقام گرفت و مغز متفکر عملیاتهای شهادت طلبانه (مهندس یحیی عیاش) با طراحی دو عملیات مختلف توسط شهیدان رائد زکارنه و عمار عمارنه، تعدادی از اشغالگران را به هلاک رساندند اما هنوز جراحت قلب فلسطینی ها از جنایت حرم ابراهیمی آرام نمی گرفت.

نوزدهم اکتبر ۱۹۹۴، در حالی که دستگاههای عریض و طویل امنیتی اسراییل تمام همت خود را برای شکار مغز متفکر و طراح این عملیاتها یعنی مهندس یحیی عیاش به کار گرفته بودند، اسراییل به سمت مرگبارترین انفجار خود در طول تاریخ جعلی‌اش تا به آن روز، پیش می رفت. انفجاری که این بار قلب سرزمین های اشغالی و نماد آرامش اسرائیل را هدف گرفته بود: خیابان دیزنکوف در تل آویو!
رانی شکید در این‌باره می گوید: دیزنکوف خیابان پنجم تل آویو است و برای اهالی این شهر، مرکز و قلب تل آویو حساب می شود.

به گزارش سرویس فرهنگ جهان نیوز، یک دو سه چهار پنج شش هفت هشت ... یازده ... چهارده سیمراغ بلورین بابت یک فیلم در جشنواره بین المللی فجر باعث شده تا عده ای معتقد شوند، فیلم روزهای زندگی پر افتخارترین فیلم پرویز شیخ طادی محسوب می شود. ولی این درست نیست، بلکه سالها پیش شیخ طادی در جشنواره ای آلمانی یکی از فیلم های خود را به نام، "سیب سرخ" به نمایش در آورد که در آن به وحدانیت جوهری میان مسیحیت و تشیع برقرار کرد و موجب کنجکاوی حضار مسیحی که من جمله آنها کشیشان ارتدوکسی و کاتولیکی نیز بودند، از شخصیت امام حسین که نامش در فیلم آمده بود شد.